Nick Moss Band

Concertverslagen



Dit was er weer eentje in de categorie ’love it or hate it’ als ik de reacties zo beluister. Ik was erbij en ben blij dat ik tot het einde ben gebleven! Ik heb het over het optreden van Dani Wilde en haar broer Will Wilde op het podium van NiXenMeeR in Enschede. Will stond met z’n band al eens op dit podium (al waren er meerdere geesten die dachten dat dat niet zo was…) maar Dani was hier voor ’t eerst. Eigenlijk was het de bedoeling dat niemand minder dan Todd Sharpville haar zou begeleiden tijdens deze tour, maar schijnbaar gooiden enkele amoureuze strubbelingen wat roet in het eten… it happens, zullen we maar zeggen.
Hoe dan ook, broer Will bleek bereid om deze taak op zich te nemen en hoewel ze allebei hun eigen pad volgen door het muzikale landschap is er toch wel voldoende overlap en aanvulling om deze samenwerking tot een succes te maken. De aftrap bestond dan ook uit het liedje ’Wade in the water’ en die combi klonk als een klok! Daarna volgden zowel eigen nummers als covers zoals ’Ain’t no sunshine’, ’Slow Coach’ (trying to find a right man), ’Call on me’ waarbij het refrein ’you’re a friend of mine’ à capella de zaal in werd geslingerd en daarbij zorgde voor een kippenvelmomentje en tot slot van de eerste set mocht Will los met een old skool blues ’Mean Mistreatin’ Mama’ en een heerlijke akoestische uitvoering van ’Soulshine’ van the Allman Bros. De tweede set gaat van start met ’What makes people’ en we horen ook nog o.a. ’Fly around the world’ van Will’s meest recente album ’Unleashed’ gevolgd door een akoestische uitvoering van ’Walking by myself’, een liedje van Jimmy Rogers die gitaar speelde bij Muddy Waters en die deze meneer Waters leerde om elementen in te bouwen in gitaren en feitelijk zo de elektrificatie van de blues heeft bewerkstelligd. Wij kennen ’t natuurlijk vooral van Gary Moore, maar zo’n achtergrondverhaal doet ’t ook altijd leuk, nietwaar? Nog zo’n mooi moment volgt als ’Smokin’ Dynamite’ door de zaal klinkt. Will stapt achter z’n microfoon vandaan en zingt zo à capella verder in een dan doodstille zaal waarna een harpsolo oh zo subtiel klinkt. Mooi! Dan weet Dani ons, als toegift, blij te maken met ’I’d rather go blind’. Gary Moore, die hiervoor al even ter sprake kwam en op enig moment maar een paar straatjes bij Dani vandaan woonde, had al aangegeven dat-ie dit nummer graag een keer met haar wilde opnemen, maar toen hij ietwat onverwacht het tijdelijke met het eeuwige verwisselde kwam aan dit voornemen een abrupt einde. Jammer. Had die combi wel eens willen horen. Als echt aller- allerlaatste liedje mochten we genieten van Sam Cooke’s ’Having a party’ maar niet nadat we allemaal naar voren waren geroepen om samen het refrein mee te zingende.
We waren niet met zo heel veel mensen, dus dat zorgde voor een lekker knus sfeertje en een hele mooie afsluiting van deze avond… www.nixenmeer.nl